van-p-naar-r.reismee.nl

Ontmoetingen, gezichten, namen...

Wat heet ontmoeting- ze is er!

Ontmoetingen is de rode draad in de verhalen van pelgrims, ook in die van adspirant pelgrims. Maar wat is het bijzondere van die ontmoetingen, als ze al bijzonder zijn? Ontmoetingen doen we immers iedere dag op, waar dan ook. Ik kon me er vooraf dan ook weinig bij voorstellen; toch kregen ze, naar mate het punt van vertrek naderde, steeds meer contouren, hoe vaag ook. De vele ontmoetingen met medepelgrims, ook als ze zich niet als zodanig beschouwen, voldoen aan dat vage beeld dat ik vooraf had: toevallig, herkenning, essentie, tijdelijk - het zijn de wezenlijke kenmerken . Je zoekt elkaar niet op, je treft elkaar toevallig- en het klikt, of niet, maar in mijn geval klikte het steeds- toevallig. Je herkent iets in elkaar: op weg zijn, niet klagen (motto!). En opvallend: pas na enkele dagen, soms helemaal niet, komt aan de orde wat voor werk iemand deed/doet: dat doet niet ter zake, waar het in ons dagelijks leven vaak de essentie lijkt te zijn, het is een van de eerste vragen: wat doe je? Nu niet. Ook niet altijd: waarom doe je dit? Dat blijkt wel uit de gesprekken, of niet. Pelgrimeren is meer dan van A naar B, of van P naar R lopen (zie een vorig verhaal). De vele ontmoetingen met Nederlanders, Belgen, Duitsers, Zwitsers, Australiërs - ze waren en zijn waardevol doordat je tijdens het gezamenlijk oplopen tot echte ontmoeting komt, terwijl er ook gelukkig triviale zaken aan de orde komen. Toch: velen vertrokken alleen, niet voor niets. Ook dat heeft met ontmoeting te maken- die met jezelf. Dat houdt in, en dat werd ook uitgesproken, dat je weer afscheid neemt naar een paar dagen. Afgelopen dagen kwam ik een Ndl, Duitse en Poolse tegen die ik al eerder had gezien. De Duitse vrouw moest vanaf zaterdag alleen verder: de twee anderen gingen terug, ik zou blijven in Piacenza en Bea ontmoeten: het viel haar zwaar. Ontmoeten is, cliché, ont-moeten: er moet niets - je kunt ook alleen lopen en elkaar later weer treffen als je dat wilt. Laat ik persoonlijk zijn: ik ken mezelf, dacht ik, en zag er wel wat tegen op: lukt me dat allemaal wel? Ik zeg nu: het is me gelukt, het behoort mede tot de ontmoeting met mezelf: ik heb waardevolle ontmoetingen gehad, en die blijven me bij.

Waar ben ik/ zijn we nu? In Piacenza , na een wat saai stuk door de Povlakte met veel asfalt.de Po heb ik via een veer overgestoken, met enkele anderen, en mijn naam ingeschreven in het grote pelgrimboek van de verman .

Vanaf nu zijn we met z'n tweeën, maar dat wil niet zeggen dat we geen anderen ontmoeten: andere tweetallen lieten mij ook toe in hun pelgrimage, dus...

Ik blijf mijn blog schrijven, met fouten want ik corrigeer niet- geen zin/discipline of wat ook. Ik schrijf verder als Bert- Bea zet wat op Facebook . Immers: mijn ervaringen behoeven ordening, schifting. We gaan over twee dagen de heuvels weer in, na een dag hier in Piacenza : alsof we geen acht weken elkaar niet zagen- zo vertrouwd.Wat heet ontmoeting.

Tot ik weet niet van waar

Salve

Reacties

Reacties

Stien en Krijn

Geniet van het samen pelgrimeren!!

Maaike en Bas

Ha Bert en Bea, heerlijk samen! We wensen jullie goede dagen toe! Geniet! (vreemd, zit het woord NIET in, terwijl je het wel moet doen: geNIETen!)

Jan en Elly

Kijken door twee paar ogen dus vanaf nu. En gesprekken onderweg als een meer constante mogelijkheid.
Wat mooi. Hopen dat Bea het ook goed aan zal kunnen, maar er zullen goede redenen zijn om daarvan uit te gaan.
We wensen jullie veel mooie ervaringen, uitzichten en goede moed verder op deze weg. En we nemen onze hoed af voor je Bert!

Leen van den Berg

Hallo Bea en Bert,

Eindelijk via Peter Killesteijn de reissite gevonden en ik ga nu op mijn gemak alle ervaringen eens nalezen. Geweldig , Bert dat je al zo ver gevorderd bent en wat zul je veel gezien hebben. Heel fijn dat Bea er nu ook bij is, want samen loopt het vast een stuk prettiger. Jullie gaan nu een mooi deel van Italië tegemoet. Als ik de site eerder gevonden had, had ik je in Renate( boven Milaan) bij Andrea een mooie slaapplaats aan kunnen bieden. Helaas liet mijn technische kunnen me in de steek tot nu toe. Ik wens jullie een goed vervolg toe en doorzettingsvermogen als dat even nodig is. Hartelijke groeten, leen

Jan Slaa

Mooie overdenkingen en fijn dat jullie het laatste stuk samen kunnen optrekken, hopelijk is het weer ook goed, in Nederland is heel wat water naar beneden gekomen de afgelopen week, alle goeds en een goed slot van deze mega tocht!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!