Beste familie, vrienden, kennissen en buren,

nog even dan is het zover -ik vertrek. Laat ik maar meteen wat beschouwelijk beginnen met mijn eerste blogbericht. Want hoe noem je je reisblog? Bert reist naar Rome bijvoorbeeld. Is alles- en nietszeggend tegelijk. Van P naar R leek me wel aardig voor het adres van mijn blog - maar het mist nog wat. En dát moet dan maar de titel van mijn eerste bericht worden én het motto voor mijn hele reis. De filosofe/schrijfster Joke Hermsen citeert in haar Melancholie van de Onrust de Duitse filosoof Ernst Bloch, die een tekst over reizen de titel meegaf: Der Reiz der Reise.Een prachtige woordspeling, die als woordspeling (klankspel eigenlijk) niet te vertalen is. Reiz betekent aantrekkingskracht, maar ook prikkel - precies wat deze reis bij me oproept: een geweldige aantrekkingskracht om op pad te gaan, het trekt me steeds meer- maar anderzijds (letterlijk ander-zijds) ook een prikkel, een impuls om op pad te gaan. Waarom eigenlijk? Ik heb er (gelukkig) geen sluitend antwoord op, maar de woorden van Bloch geven een richting aan: 'de reis moet vrijwillig zijn, en geen (...) verplichtingen of andere externe nuttige doelen kennen'. De reis, zo vat Hermsen de woorden van Bloch samen, moet louter aan het verlangen beantwoorden te vertrekken van daar waar we zijn. Reizen wordt het evenbeeld van de vrijheid om op belangeloze wijze na te denken, te verbeelden en te dromen en van daaruit ons zelf opnieuw te naderen. Zoiets dus - en nog meer. Er zal m.a.w onderweg iets gebeuren, dat ervoeren Bea en ik ook al in 2009, uiterlijk en innerlijk. Dromen, verbeelden, mezelf tegenkomen, me aan mezelf ergeren ('weer niet opgelet en me verlopen'), genieten van ontmoetingen, de prachtige natuur en cultuur en wat niet al. Maar het is niet een extern doel ('het moet allemaal') - juist niet. De Reiz der Reisezit 'm juist daarin dat niet iets concreets me aantrekt, of prikkelt - het is open, spannend. Want dromen, verbeelden is niet concreet en genieten en ontmoeten is niet te plannen - het tegenovergestelde trouwens ook niet. Belangeloos op pad gaan - de reis is of heeft een doel in zichzelf.

Daar past een andere fraaie Duitse uitspraak bij, die we elkaar thuis regelmatig voorhouden ter relativering van wat ons bezighoudt of van waar we ons druk om maken: deine Sorgen möcht' ich haben! In z'n heerlijke nuchterheid ook weer niet te vertalen. Waar maak jij je druk om - komt in de buurt. De Reiz der Reise zit 'm misschien ook wel daarin: een mate van zorgeloosheid, waarbij die zorgen worden gereduceerd tot 'waar slaap ik vanacht'. Ik moet van A naar B, of van K naar M - daar kom ik wel, desnoods wat later dan gedacht, maar waar slaap ik?! Dat is soms spannend en ontspannend tegelijk. Maar we hebben de ervaring, en niet alleen wij - ook vele anderen die me zijn voorgegaan: vertrouwen werkt op één of andere wijze. Het reduceert in ieder geval de zorgen. Die Sorgen möcht' ich haben - voor een tijdje. Dat er onderweg nog wel wat bijkomen is te verwachten, maar daar kan ik me nu niet mee bezig houden - dat heb ik twee jaar geleden wel geleerd.

Ik ga, met 2 jaar vertraging, vrolijk en welgemoed op pad, met melodieën en (lied)tekstfragmenten in mijn hoofd, achterlatend van wie/wat me lief is en hoop van harte vanaf de zuidkant van de Povlakte gezamenlijk met Bea het laatste stuk te reizen. Haar komts is dan ook een Reiz!

De voorbereidingskilometers zijn gemaakt, ook in m'n hoofd; de rugzak staat klaar en het afscheid voor de deur. Alles en iedereen gaat met me mee, in de virtuele rugzak van m'n hart en hoofd. Gaandeweg verdwijnen jullie (behalve één) en de dingen. Maar zoals ik ergens las: de belangrijkste dingen van het leven zijn geen dingen - en die gaan mee. Loslaten moet, maar heeft gelukkig ook z'n grenzen.

Ik lees jullie reacties graag, maar zal er slechts sporadisch op reageren - ik hoop dat jullie daar begrip voor hebben.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reisblog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Groetjes,

Bert