Het moet toch potztausend niet gekker worden: al 4 dagen in het Schwarzwalden nog geen Schwarzwälder gehad! 'Nee meneer, we zijn een hotel, geen café' , kreeg ik te horen afgelopen zondag. Nou ja zeg! Goed, ze hadden koffie,en indachtig mijn motto ...

Vandaag in Gengenbach dus K+K! Gengenbach... ik ben er al vaak geweest en vind het steeds weer prachtig. De streek heetde Ortenau, een landovervloeiend van wijn en mooie dorpjes. Het is hier zooomooi! Zo had ik het me voorgesteldzie foto's).

Gisteren Jan Bert en Maaike ontmoet- vanaf Nrd- Italië komen ze langs Gengenbach en we maken een afspraak elkaar te treffen. Het doet goed vrienden uit Ndl weer te zien; ze nemen de moeite voor mij hun reis te onderbreken en 'opeens' staan we daar: Jan Bert en ik namen geroerd afscheid in Afferden 6 weken terug, en nu zien we elkaar weer, en het raakt me. ' Wat gaat dat hard' zegt Jan Bert- ongelofelijk. Ja, als die duwboot op de Rijn bij Millingen, zeg ik.

Het is goed over en weer ervaringen uit te wisselen, we zijn even weer 'bij'. Vandaag Gengenbach herontdekt, ik geniet, maar er zit een bedrukte ondertoon in. Pas laat begrijp ik het: de ontmoeting met goede vrienden doet zich vandaag gevoelen: ik ben weer zonder 'klankbord' en dat is wennen. Verrassend hoe je jezelf steeds achteraf pas beter leert kennen. Als ik het mechanisme doorheb, tijdens het eten pas, en een praatje met de Duitse-Italiaan (of omgekeerd) van het restaurant aanknoop is het over. Toch ook wel mooi: in wezen zijn we op anderen ' aangelegd' en is wat ik doe in zekere zin ' onnatuurlijk', met wel wel nieuwe ontdekkingen. Tot nu toe: ik had het niet willen missen.

Vanmiddag de kerk voor de zoveelste keer bekeken en voor het eerst echt gezien! Wat valt er viel te beleven:in de Basiliekin Trier komen je ogen tot rust, hier worden ze aan het werk gezet: verhalen, associaties, symbolen- ik wil vertellen, wijzen: 'zie je dat, kijk wat daar staat...., o, dat ga ik voor m' n boek gebruiken, even foto maken'. Ikpraat dus maar in mezelf.

En op het terras, iedereen loopt er langs, begrijpelijk- zit ik tegenover een museum, waar aan de gevel een ' lap' hangt met de beroemde beginwoorden uit de Faust van Goethe ( zie foto). Volstrekt irrelevante mededeling in een blog misschienware, het niet dat, net als in 2009 met Bea, soms opeens oude, echt oude herinneringen opkomen. Zo kwam enkele weken terug opeens dit citaat van Goethe boven, vanuit de lessen van meneer Wassink uit 1969!! We leerden het begin van Faust enhij legde uit;het ging me boven de pet, maar fascineerde me tegelijk- ik ben de woorden nooit vergeten, zo blijkt. En nu hangt dat voor me- natuurlijk, iedereen loopt erachteloos langs.Het raakt aan waar ik zoal over denk, het raakt aan wat Arie schrijft aan mij. Ik heb, zegt Faust, van alles met volle inzet gestudeerd (leider auch Theologie- dat 'helaas' klopt wat mij betreft niet)!- maar wat weten we nu helemaal!? En ik moet zeggen: de afgelopen weken dook dat citaat een paar keer op in mijn gedachten. Prachtig- blijkbaar is dat ook pelgrimeren- tegenkomen waar je aan denkt, en omgekeerd!

Goed- nu op naar Freiburg, waar ik tot mijn verbazing overmorgen aankom. Het gaat hard, inderdaad, en ik heb soms moeite me voor te stellen de lijn van P naar F(reiburg) - het lukt maarmoeizaam: heb ik dit lopend overbrugd? ?Ja, en wat is er veel ( of juist weinig!) gebeurd. Ik weet nog dat ik tegen Jan Bert zei: ik pelgrimeer niet, ik loop het Pieterpad. Dat hoort bij elkaar, zei hij. Nu is dat voor mij anders. Op de vraag: sind Sie Pilger onder Wanderer? Is mijn antwoord nu duidelijk.... - Ga ik binnenkort over verhalen. Morgen een pittige tocht dwars door het Schwarzwald.

Tot gauw.